Plastic afval overstroomd door de oceanen. Onder de voorwaarden van zout water en zonlicht, zet je meer giftige stoffen dan in het verleden.
REINHARD WOLFF, taz.de
De oceanen zijn geworden dumpt, plastic flessen en zakken nest de meeste stranden. Echter, tijdens het plastic, ziet u, in de meeste, het vooruitzicht van een last en een gevaar voor de dieren, de verstikking van het gevangen om hem, of hem eten, zijn de onzichtbare gevolgen van dit afval, een vijver, een onderschat gevaar voor de omgeving.
Japanse onderzoekers hebben ontdekt dat het zelfs zo ver als een relatief stijve kunststof geschatte om te vergaan in de oceanen na een korte tijd en tegen lage temperaturen, in sommige gevallen. Het zout met water, het zonlicht, de regen en de mechanische werking van de golven. Gratis een breed scala van chemische stoffen. Ze zijn in beslag genomen door mariene organismen en zich ophopen in de voedselketen.
Volgens Katsuhiko Saido, een Professor in de chemie aan Japan is Nihon Universiteit, presenteerde het nu passend studie op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Chemical Society in Washington, was de snelheid van Afbraak van plastics is schromelijk onderschat. Minder dan een jaar is voldoende voor een gevaarlijke dioxines in het zeewater terecht kwam.
Bijvoorbeeld, piepschuim, zoals Piepschuim, die zweven in grote hoeveelheden voor in de zee: u zal worden afgebroken Japanse onderzoekers naar sub-oceanische omstandigheden bij kamertemperatuur en laat Styrenmonomere, die ook gelden voor mensen als kanker kunnen veroorzaken.
Of Bisphenol A (BPA) – een dagelijkse chemische, de kommen in plastic, blikjes of Cd ‘ s. Eerste landen hebben ingedeeld BPA als een risico voor de gezondheid, sommige baby flessen met BPA is getrokken uit de markt.
In het geval van de ‘juiste toepassing” van de EU en het duitse Federale Instituut voor risico-evaluatie, is er geen gevaar van BPA. Echter, het afbraakproces in de zee is niet “goed”. De toenemende prevalentie van deze chemische stof in het mariene milieu en de opname door mariene organismen vertegenwoordigt, volgens Katsuhiko Saido is een bron van voortdurende besmetting, waarvan de gevolgen nog niet onderzocht. Vergelijkbaar met het insect gif DDT, de relevante chemicaliën zou ontvouwen voor de generaties negatieve effecten, zelfs als het zou je vanaf vandaag tot morgen uit de markt.
Namens de zweedse vereniging voor natuurbehoud autoriteit, Fredrik Norén, een zweedse expert op het mariene plankton, de gevolgen van het afval overvloed in de zee is onderzocht. Op 17 locaties langs de zweedse westkust, het bedrag van de microscoop is gemeten door kleine plastic deeltjes en vezels drijvend in de zee water. “We vinden tussen de 1.000 en 10.000 deeltjes per kubieke meter. Dit is heel verontrustend”, zegt Norén. Deze deeltjes hebben organismen, het Plankton, het basisvoedsel van de vele zee, vergelijkbaar in grootte, kwam over de vissen in de voedselketen en eindigde op een bepaald punt opnieuw in het menselijk lichaam.
[Bron: taz.de]